Don't let anyone ever make you feel like you don't deserve what you want. Go for it!
- Patrick Verona, 10 Things I hate About You
26 May 2010
Relatives
Malayo ang loob ko pagdating sa aming mga kamag-anakan. Eh kasi naman, bukod sa hindi ko sila nakikita, hindi ko din naman sila kilala. Tuwing may namamatay lang kami nagkikita-kita, parang reunion na din. Hindi ko na nga maalala kung kailan ko sila huling nakita, kailan ba huling may namatay? Waheheh..
Pangalto akong babaeng apo sa side ni papa. Apat lang naman ang babaeng apo sa 26 na magpi-pinsan. Imagine? Dalawampu't-dalawa ang pinsan kong lalaki sa side ni papa. At lahat sila, oldies na! Wahaha. Batang-batang pa ako kung tutuusin, third princess nga kung turingin nila ako. Pero kahit na ganoon, ni hindi ko man lang maalala ang mga pangalan nilang lahat..
Dumako tayo sa side ni mama. Ganoon din naman ang sistema, kapag may nadedo lang nagkikita-kita. At medyo malawak ang co-relation sa family tree ni mama. Noong nagbakasyon kami sa probinsya, lahat yata ng makasalubong ko eh pinsan, tiyuhin o kamag-anakan to the farthest degree na daw. Kaya paano ko sila makakabagayang-loob? Ni hindi ko nga sila kilala..
At nitong nakaraang biyernes ay dumating sina Lola- nanay ni mama, kasama sina Lolo, pinsan Langging at pinsan Danica, bumiyahe sila all the way from Ormoc City, Leyte. So anong meron? Wala lang, nagbakasyon sila dito sa bahay, at mamamasyal sila sa buong maynila. Ehem, mga magagandang tanawin dito sa maynila, 'cause, so far from my memory bank, wala yatang magandang tanawin dito sa maynila compare sa probinsya, diba diba naman? Alam niyo yan. Puro rebulto at hayop na nakakulong lang ang makikita dito.. matatanaw mo nga hindi naman mapapasok o mahahawakan.
Kaya naman tulong-tulong kaming lahat na maghanap ng lugar na pwede silang ipasyal. Naman? Minsan lang sila dadayo dito, hindi pa namin lulubusin? Tsaka, 10 years mula no'ng huli kaming nagkita-kita - noong nagbakasyon kami sa Ormoc, dumayo pa sila dito, nagbiyahe ng halos 2 days, tapos hindi namin sila ipapasyal?
Nakakatuwa kasi parang kailan lang, ang liit-liit pa nila Langging at Danica, tapos ngayon, daig pa ako kung pumorma! Nakakatuwang makita sa kanila ang ibig-sabihin ng salitang first time. Maraming first time sa kanila, kaya para kaming tour guide.
Naalala ko tuloy minsang nasa bus ako at may nagku-kwentuhang dalawang bababeng bisaya. Nakakaunawa pa pala ako ng salitang 'yon, kahit hindi ako tuwid magsalita, trip na trip kong matututo ng salita nila. Wala naman kasing pinagkaiba sa salita natin.. :)
Isang linggo lang sila dito kaya malapit na silang umuwi, nakabili na din sila ng ticket pauwi. Hindi ulit namin sila makikita, at walang makakapagsabi kung kailan ulit. Sana, kami naman ang makapagbakasyon doon, para naman maiba.. :D
Malayo ang loob ko pagdating sa aming mga kamag-anakan. Eh kasi naman, bukod sa hindi ko sila nakikita, hindi ko din naman sila kilala. Tuwing may namamatay lang kami nagkikita-kita, parang reunion na din. Hindi ko na nga maalala kung kailan ko sila huling nakita, kailan ba huling may namatay? Waheheh..
Pangalto akong babaeng apo sa side ni papa. Apat lang naman ang babaeng apo sa 26 na magpi-pinsan. Imagine? Dalawampu't-dalawa ang pinsan kong lalaki sa side ni papa. At lahat sila, oldies na! Wahaha. Batang-batang pa ako kung tutuusin, third princess nga kung turingin nila ako. Pero kahit na ganoon, ni hindi ko man lang maalala ang mga pangalan nilang lahat..
Dumako tayo sa side ni mama. Ganoon din naman ang sistema, kapag may nadedo lang nagkikita-kita. At medyo malawak ang co-relation sa family tree ni mama. Noong nagbakasyon kami sa probinsya, lahat yata ng makasalubong ko eh pinsan, tiyuhin o kamag-anakan to the farthest degree na daw. Kaya paano ko sila makakabagayang-loob? Ni hindi ko nga sila kilala..
At nitong nakaraang biyernes ay dumating sina Lola- nanay ni mama, kasama sina Lolo, pinsan Langging at pinsan Danica, bumiyahe sila all the way from Ormoc City, Leyte. So anong meron? Wala lang, nagbakasyon sila dito sa bahay, at mamamasyal sila sa buong maynila. Ehem, mga magagandang tanawin dito sa maynila, 'cause, so far from my memory bank, wala yatang magandang tanawin dito sa maynila compare sa probinsya, diba diba naman? Alam niyo yan. Puro rebulto at hayop na nakakulong lang ang makikita dito.. matatanaw mo nga hindi naman mapapasok o mahahawakan.
Kaya naman tulong-tulong kaming lahat na maghanap ng lugar na pwede silang ipasyal. Naman? Minsan lang sila dadayo dito, hindi pa namin lulubusin? Tsaka, 10 years mula no'ng huli kaming nagkita-kita - noong nagbakasyon kami sa Ormoc, dumayo pa sila dito, nagbiyahe ng halos 2 days, tapos hindi namin sila ipapasyal?
Nakakatuwa kasi parang kailan lang, ang liit-liit pa nila Langging at Danica, tapos ngayon, daig pa ako kung pumorma! Nakakatuwang makita sa kanila ang ibig-sabihin ng salitang first time. Maraming first time sa kanila, kaya para kaming tour guide.
Naalala ko tuloy minsang nasa bus ako at may nagku-kwentuhang dalawang bababeng bisaya. Nakakaunawa pa pala ako ng salitang 'yon, kahit hindi ako tuwid magsalita, trip na trip kong matututo ng salita nila. Wala naman kasing pinagkaiba sa salita natin.. :)
Isang linggo lang sila dito kaya malapit na silang umuwi, nakabili na din sila ng ticket pauwi. Hindi ulit namin sila makikita, at walang makakapagsabi kung kailan ulit. Sana, kami naman ang makapagbakasyon doon, para naman maiba.. :D
____________________
Mole.
Gaano mo kakilala ang iyong sarili?
Kamakailan lang nang malaman ko na hindi pala amin ang aking nunal sa katawan- kundi pito.
All this time, hindi ko man lang napansin na may nunal ako sa kaliwang bahagi ng aking mukha malapit na malapit sa leeg, something in between the left jaw of my face.. something like that.
Duh? Araw-araw naman akong tumitingin sa salamin, bakit ganoon? Hindi ko man lang napansin.
At wala akong nagawa kundi ang tanggapin at kilalanin ang nunal na biglang nag-appear sa aking life. :)
Gaano mo kakilala ang iyong sarili?
Kamakailan lang nang malaman ko na hindi pala amin ang aking nunal sa katawan- kundi pito.
All this time, hindi ko man lang napansin na may nunal ako sa kaliwang bahagi ng aking mukha malapit na malapit sa leeg, something in between the left jaw of my face.. something like that.
Duh? Araw-araw naman akong tumitingin sa salamin, bakit ganoon? Hindi ko man lang napansin.
At wala akong nagawa kundi ang tanggapin at kilalanin ang nunal na biglang nag-appear sa aking life. :)
____________________
17 May 2010
Successful ba?
Hindi ko masabi kung successful ang nakaraang Eleksyon.
Mukha namang oks.
Hehe.
Ang totoo nga, hanggang ngayon hindi pa din natatanggal iyong ink sa hintuturo ko kasehodang naglaba, naghugas na ako. Tibay ng pagkakakapit sa daliri ko eh. Parang ano lang. Wahaha.. :D
Ahem.. so, kahit parang ewan lang din ang mga nanalo, ayos lang. Posisyon naman nila 'yun, suporta na lang sa mga nanalo. Congrats sa mga bagong sahog sa balita at iintrigahin sa mga susunod na taon.
ayun...
Hindi ko masabi kung successful ang nakaraang Eleksyon.
Mukha namang oks.
Hehe.
Ang totoo nga, hanggang ngayon hindi pa din natatanggal iyong ink sa hintuturo ko kasehodang naglaba, naghugas na ako. Tibay ng pagkakakapit sa daliri ko eh. Parang ano lang. Wahaha.. :D
Ahem.. so, kahit parang ewan lang din ang mga nanalo, ayos lang. Posisyon naman nila 'yun, suporta na lang sa mga nanalo. Congrats sa mga bagong sahog sa balita at iintrigahin sa mga susunod na taon.
ayun...
____________________
Walang masabi
Nitong mga nakaraang linggo- nawala ako. Nawala ako sa mundo, at mukhang mawawala ulit ako sa mundo ng pansamantagal.. :D
Sobrang busy lang. Hirap ng ginagawa ko eh. Kailangan kong mag-aral ng ibang salita.
Kung ano iyon? Korean lang naman.
So far, not so good. Wahehe..
I could write Hangul as fast as reading a Hangul script but.. mahirap lang kapag mga Korean words na.
Nabubulol na ako..
So in other words, busy ako.
Kailangan lang.
Ayun..
Nitong mga nakaraang linggo- nawala ako. Nawala ako sa mundo, at mukhang mawawala ulit ako sa mundo ng pansamantagal.. :D
Sobrang busy lang. Hirap ng ginagawa ko eh. Kailangan kong mag-aral ng ibang salita.
Kung ano iyon? Korean lang naman.
So far, not so good. Wahehe..
I could write Hangul as fast as reading a Hangul script but.. mahirap lang kapag mga Korean words na.
Nabubulol na ako..
So in other words, busy ako.
Kailangan lang.
Ayun..
____________________
05 May 2010
Vox Populi
Isang linggo mula ngayon ay Eleksyon na. Sa unang pagkakataon, makakaboto na ako. Sa unang pagkakataon, mae-experience na ng lahat ng mga botante ang tinatawag na Automated Election sa pamamagitan ng isang Automated Machine, simula sa bagong-bagong pagbabago.
Hangga't maaari, ayokong mag-post ng mga ganito dito. Hangga't maaari, time-out muna tayo sa iba't-ibang masalimuot na anyo ng pulitika. Sa totoo lang, iritable ako kapag pulitika na ang usapan. Hangga't maaari, ayoko itong tinatalakay.
Pero dahil isa akong responsableng mamamayang naninirahan sa isang malayang bansa, nasa tamang edad na, at take note, nakapagpa-register na para bumoto, at sa mga milyong-milyong tulad ko, makikialam ako. Ngayon lang naman.
Para sa lahat: wala akong pakialam kung sino ang iboboto n'yo.
Sa halos buong araw na panunuod ko sa TV, wala akong makita kundi campaign ad ng kung sinu-sinong kumakandidato. Pati na rin sa kahabaan ng Alabang-Zapote at Taft, ano pa bang mapapansin mo? Malamang campaign posters. Anyway, natural lang iyon para malaman natin kung sinu-sino ang kumakandidato, hindi ba?
Pero tulad nga ng sinabi ko, wala akong pakialam kung sino man ang iboboto niyo. Ang bawat isa sa atin ay may kanya-kanyang napupusuhan, gusto, manok, pambato, etc.
Whatever the word.. gustong manalo.
Dito sa bahay, minu-minuto, ito lang ang topic. Kapag lumabas si ganyan sa TV, magre-react si Ate. Kapag lumabas ang ad ni ganyan, kung anong kapintasan ang sasabihin ni Bibz.
Kanya-kanya.
Kanya-kanyang opinyon.
Kanya-kanyang pamimintas.
Kanya-kanyang ewan.
Sa haba ng naging campaign period nila at sa dami ng naglabasang programa sa TV para ipakilala ang bawat kandidato, isama mo na lahat ng mga nagawa at issues tungkol sa kanila, malamang alien ka kung hindi mo pa sila kilala.
Mula sa Bilog na Hugis Itlog hanggang sa walang katapusang pasaringan ng bawat kandidato sa kapwa kandidato, hindi ko lubos maisip kung saan nila kinukuha ang kapal ng kanilang mga mukha. Siguro, isa iyon sa characteristics ng dapat meron ang maging pangulo. Hehe..
Seriously, para sa lahat ng boboto sa darating na halalan, obligasyon natin ang kilalanin at kilatisin ang bawat kumakandidato. Bilang tao na may malasakit pa sa bansang ito na halos kada linggo ay tumataas ang bilihin, dapat maging aware tayo, maging matalino, at sumulong para sa lintik na pagbabago na yan.
Oo, gagaling niyo! Noong elementary ako, pina-impeach niyo si Erap, anong nangyari? Lahat ng pinapanood ko sa TV kapag hapon hindi ko napanuod, iyong episode sa Daimos hindi ko na nalaman ang nangyari at magiging pahulaan na lang sa akin hanggang ngayon! Daming niyong satsat! Kayong mga avin supporters kuno, pero kapag may mga trial na, kayo pa nauunang ipagkanulo ang dati niyong manok! Mag-rally lang sa ganitong lugar, gusto na ulit magkaron ng Edsa war! May ipinaratang lang na ganito sa presidente, maghahain na ng reklamo para ipababa siya.
Eh kayo ba mga nag-iisip?
Noong wala pa ako sa tamang edad para bumoto, gustong-gusto kong bumoto, at ngayong makakaboto na ako, nakakapag-dalawang isip pa. Hayy, these people doesn't deserve any kind of attention. They keep on putting other people down, and yet they don't even know that when you keep a person down, some parts of you must hold him down. Hands? Maybe. Hands that was given a chance to solve a lot of problems.
Sa isang patalastas nga nasabi ang, "Pinakamabigat na interview sa pinakamataas na posisyon.." Oo, pinakamataas na posisyon. Kaya para sa ating ang papel sa araw ng halalan eh ang bumoto, maging matalino tayo..
What is it like to be a President?
Naitanong ko 'yan sa sarili ko kanina habang naghuhugas ng plato.
Sa totoo lang, ano kayang feeling kapag ikaw ang naging presidente?
Titira ka sa palasyo tapos daming bodyguards.
At malamang hindi ka magugutom.
Hindi ka mapapagod, mai-stress lang.
But knowing that there are lots of serious problems, hindi mo na siguro magagawang ngumiti kung gano'n. Kabilaang batikos ang matatanggap mo kapag nanuod ka ng TV at nakinig ka ng radyo. Tapos lahat ng nasa paligid mo, plastik. Yan, malamang yan.
Parang hindi naman masaya. Masaya na ang simpleng buhay.
Pero dahil nga may mga sugapa sa kapangyarihan at may naimbento ang tao na salitang Presidente, then let's make the most out of it. Maglagay tayo ng uupo doon.
"At bahala na siya."
Yan ang sabi ni Aling Melda kahapon sa akin.
Bahala na ang susunod na presidente.
Gusto kong sigawan si Aling Melda kapahon sa sinabi niya.
Ganyan tayong mga Pilipino!
"Bahala na lang siya. Kaya na niya iyon."
Hindi ba dapat, tayo ang tutulong sa kanya.
Hindi ba dapat, tayo ang maging dahilan para lalo niyang pagbutihan ang trabaho niya.
Hindi ba dapat, ipakita natin ang suporta natin kahit papaano.
"Kaya mo yan!"
Minsan ba nasabi natin ito sa kanya.
Hindi.
"Bumaba ka na! Wala kang kwenta!"
Iyon lang ang madalas nating sabihin sa kanya.
Sana sa susunod, may magawa naman tayo para tulungan siya.
Tao siya, hindi siya alien.
Tulad mo, nagpe-facebook din siya.
Ay! Haha..
Kasi, sabi nga ni Papa Hwarang Yushin, "Kung papipiliin ako, gusto kong maging kuko ng dragon kaysa maging ulo. Ako ang magsisilbing lakas at pag-asa niya. Sa akin siya kukuha ng lakas para magawa ang mga naisin niya." O diba?
Yan ang mga natutunan ko sa kakanuod ng Queen Seon Deok.. :D
Gusto ko ng Presidenteng..
alam kung ano ang ibig sabihin ng salitang Pamilya.
Naranasang masaktan, pero paulit-ulit na nagmamahal.
Naranasang magnakaw at nahuli.
Naranasang magsinungaling para sa ikabubuti ng iba.
Alam kung anong pakiramdam ng magutom.
Umiyak dahil kailangang huminto sa pag-aaral.
Naglakad sa kahabaan ng Edsa para maghanap ng trabaho, at paulit-ulit na masisante.
Naranasang magkasakit at walang pambili ng gamot.
Isang taong naabuso pero lumaban.
Isang taong nalulong sa droga pero nagawang magbago.
Isang taong nakakain na ng pagkaing relief goods.
Isang taong walang sariling lupa para tayuan ng bahay.
Isang taong nagpapakahirap magtrabaho sa ilalim ng init ng araw.
Naranasan nang hindi sumunod sa batas..
Isang taong marunong matuto sa mga pagkakamali.
Isang taong nasasaktan,
nagmamahal,
nangangarap.
WALANG PERPEKTONG KANDIDATO..
PERO LAGING MAY PERPEKTONG BOTO. :)
Kahit na kailan, walang magiging perpektong tao para maging presidente, pero laging may perpektong BOTO. Sa ano mang dahilan, rason o ano pa man, ang boto natin ay sadyang perpekto. When you arrive to the point of choosing this candidate, that means that you put all your trust to him/her. You see a lot of hope and change, simply because you know that your single vote CAN MAKE A CHANGE. :)
Dahil sa simpleng paraan, may magagawa tayo.
Sa simpleng boto, may pagbabago.
At sa pagkakataong ito, boses ng tao ang magsisilbing daan para sa pagbabago.
So pa'no, sama-sama tayo sa May 10. :)
Isang linggo mula ngayon ay Eleksyon na. Sa unang pagkakataon, makakaboto na ako. Sa unang pagkakataon, mae-experience na ng lahat ng mga botante ang tinatawag na Automated Election sa pamamagitan ng isang Automated Machine, simula sa bagong-bagong pagbabago.
Hangga't maaari, ayokong mag-post ng mga ganito dito. Hangga't maaari, time-out muna tayo sa iba't-ibang masalimuot na anyo ng pulitika. Sa totoo lang, iritable ako kapag pulitika na ang usapan. Hangga't maaari, ayoko itong tinatalakay.
Pero dahil isa akong responsableng mamamayang naninirahan sa isang malayang bansa, nasa tamang edad na, at take note, nakapagpa-register na para bumoto, at sa mga milyong-milyong tulad ko, makikialam ako. Ngayon lang naman.
Para sa lahat: wala akong pakialam kung sino ang iboboto n'yo.
Sa halos buong araw na panunuod ko sa TV, wala akong makita kundi campaign ad ng kung sinu-sinong kumakandidato. Pati na rin sa kahabaan ng Alabang-Zapote at Taft, ano pa bang mapapansin mo? Malamang campaign posters. Anyway, natural lang iyon para malaman natin kung sinu-sino ang kumakandidato, hindi ba?
Pero tulad nga ng sinabi ko, wala akong pakialam kung sino man ang iboboto niyo. Ang bawat isa sa atin ay may kanya-kanyang napupusuhan, gusto, manok, pambato, etc.
Whatever the word.. gustong manalo.
Dito sa bahay, minu-minuto, ito lang ang topic. Kapag lumabas si ganyan sa TV, magre-react si Ate. Kapag lumabas ang ad ni ganyan, kung anong kapintasan ang sasabihin ni Bibz.
Kanya-kanya.
Kanya-kanyang opinyon.
Kanya-kanyang pamimintas.
Kanya-kanyang ewan.
Sa haba ng naging campaign period nila at sa dami ng naglabasang programa sa TV para ipakilala ang bawat kandidato, isama mo na lahat ng mga nagawa at issues tungkol sa kanila, malamang alien ka kung hindi mo pa sila kilala.
Mula sa Bilog na Hugis Itlog hanggang sa walang katapusang pasaringan ng bawat kandidato sa kapwa kandidato, hindi ko lubos maisip kung saan nila kinukuha ang kapal ng kanilang mga mukha. Siguro, isa iyon sa characteristics ng dapat meron ang maging pangulo. Hehe..
Seriously, para sa lahat ng boboto sa darating na halalan, obligasyon natin ang kilalanin at kilatisin ang bawat kumakandidato. Bilang tao na may malasakit pa sa bansang ito na halos kada linggo ay tumataas ang bilihin, dapat maging aware tayo, maging matalino, at sumulong para sa lintik na pagbabago na yan.
Oo, gagaling niyo! Noong elementary ako, pina-impeach niyo si Erap, anong nangyari? Lahat ng pinapanood ko sa TV kapag hapon hindi ko napanuod, iyong episode sa Daimos hindi ko na nalaman ang nangyari at magiging pahulaan na lang sa akin hanggang ngayon! Daming niyong satsat! Kayong mga avin supporters kuno, pero kapag may mga trial na, kayo pa nauunang ipagkanulo ang dati niyong manok! Mag-rally lang sa ganitong lugar, gusto na ulit magkaron ng Edsa war! May ipinaratang lang na ganito sa presidente, maghahain na ng reklamo para ipababa siya.
Eh kayo ba mga nag-iisip?
Noong wala pa ako sa tamang edad para bumoto, gustong-gusto kong bumoto, at ngayong makakaboto na ako, nakakapag-dalawang isip pa. Hayy, these people doesn't deserve any kind of attention. They keep on putting other people down, and yet they don't even know that when you keep a person down, some parts of you must hold him down. Hands? Maybe. Hands that was given a chance to solve a lot of problems.
Sa isang patalastas nga nasabi ang, "Pinakamabigat na interview sa pinakamataas na posisyon.." Oo, pinakamataas na posisyon. Kaya para sa ating ang papel sa araw ng halalan eh ang bumoto, maging matalino tayo..
What is it like to be a President?
Naitanong ko 'yan sa sarili ko kanina habang naghuhugas ng plato.
Sa totoo lang, ano kayang feeling kapag ikaw ang naging presidente?
Titira ka sa palasyo tapos daming bodyguards.
At malamang hindi ka magugutom.
Hindi ka mapapagod, mai-stress lang.
But knowing that there are lots of serious problems, hindi mo na siguro magagawang ngumiti kung gano'n. Kabilaang batikos ang matatanggap mo kapag nanuod ka ng TV at nakinig ka ng radyo. Tapos lahat ng nasa paligid mo, plastik. Yan, malamang yan.
Parang hindi naman masaya. Masaya na ang simpleng buhay.
Pero dahil nga may mga sugapa sa kapangyarihan at may naimbento ang tao na salitang Presidente, then let's make the most out of it. Maglagay tayo ng uupo doon.
"At bahala na siya."
Yan ang sabi ni Aling Melda kahapon sa akin.
Bahala na ang susunod na presidente.
Gusto kong sigawan si Aling Melda kapahon sa sinabi niya.
Ganyan tayong mga Pilipino!
"Bahala na lang siya. Kaya na niya iyon."
Hindi ba dapat, tayo ang tutulong sa kanya.
Hindi ba dapat, tayo ang maging dahilan para lalo niyang pagbutihan ang trabaho niya.
Hindi ba dapat, ipakita natin ang suporta natin kahit papaano.
"Kaya mo yan!"
Minsan ba nasabi natin ito sa kanya.
Hindi.
"Bumaba ka na! Wala kang kwenta!"
Iyon lang ang madalas nating sabihin sa kanya.
Sana sa susunod, may magawa naman tayo para tulungan siya.
Tao siya, hindi siya alien.
Tulad mo, nagpe-facebook din siya.
Ay! Haha..
Kasi, sabi nga ni Papa Hwarang Yushin, "Kung papipiliin ako, gusto kong maging kuko ng dragon kaysa maging ulo. Ako ang magsisilbing lakas at pag-asa niya. Sa akin siya kukuha ng lakas para magawa ang mga naisin niya." O diba?
Yan ang mga natutunan ko sa kakanuod ng Queen Seon Deok.. :D
Gusto ko ng Presidenteng..
alam kung ano ang ibig sabihin ng salitang Pamilya.
Naranasang masaktan, pero paulit-ulit na nagmamahal.
Naranasang magnakaw at nahuli.
Naranasang magsinungaling para sa ikabubuti ng iba.
Alam kung anong pakiramdam ng magutom.
Umiyak dahil kailangang huminto sa pag-aaral.
Naglakad sa kahabaan ng Edsa para maghanap ng trabaho, at paulit-ulit na masisante.
Naranasang magkasakit at walang pambili ng gamot.
Isang taong naabuso pero lumaban.
Isang taong nalulong sa droga pero nagawang magbago.
Isang taong nakakain na ng pagkaing relief goods.
Isang taong walang sariling lupa para tayuan ng bahay.
Isang taong nagpapakahirap magtrabaho sa ilalim ng init ng araw.
Naranasan nang hindi sumunod sa batas..
Isang taong marunong matuto sa mga pagkakamali.
Isang taong nasasaktan,
nagmamahal,
nangangarap.
WALANG PERPEKTONG KANDIDATO..
PERO LAGING MAY PERPEKTONG BOTO. :)
Kahit na kailan, walang magiging perpektong tao para maging presidente, pero laging may perpektong BOTO. Sa ano mang dahilan, rason o ano pa man, ang boto natin ay sadyang perpekto. When you arrive to the point of choosing this candidate, that means that you put all your trust to him/her. You see a lot of hope and change, simply because you know that your single vote CAN MAKE A CHANGE. :)
Dahil sa simpleng paraan, may magagawa tayo.
Sa simpleng boto, may pagbabago.
At sa pagkakataong ito, boses ng tao ang magsisilbing daan para sa pagbabago.
So pa'no, sama-sama tayo sa May 10. :)
***
It's depressing to know that the great leaders of our country is running taxi cabs and cutting hair.
____________________
Bakit ba?
Siakol
Nag aaliw sa usok at beer lang ang kasama
Mas ok pang laging ganito nalilimutan ka
Hindi ko malaman sayo kung ano ang drama mo
Bakit lagi mo na lang sinasaktan ang puso ko
Tandang-tanda ko pa nung tayo`y namamasyal
Napasulyap lang sa iba bigla mo na akong sinampal
At sa kaseselos mo ay lalong minahal kita
Subalit nasaan ka na sumama sa iba
Siakol
Nag aaliw sa usok at beer lang ang kasama
Mas ok pang laging ganito nalilimutan ka
Hindi ko malaman sayo kung ano ang drama mo
Bakit lagi mo na lang sinasaktan ang puso ko
Tandang-tanda ko pa nung tayo`y namamasyal
Napasulyap lang sa iba bigla mo na akong sinampal
At sa kaseselos mo ay lalong minahal kita
Subalit nasaan ka na sumama sa iba
Bakit, bakit ba iniwan mong nag-iisa
Bakit, bakit ba saakin ba`y nagsawa na
Sinusunod naman kita
Kahit ano kinakaya
Wala paring kwenta
Bakit ba?
Ano ba ang nakita mo at pinagpalit mo ko?
Nakasisiguro ka ba ngayon sa bago mo
Sana ay mahalin ka nya at huwag kang sasaktan
Kahit di` na tayo problema mo`y sabihin lang
Pilit ka mang limutin ay naghihintay parin
Nagbabakasakali na muli kang dumating
Bakit ba kay hirap ng kalagayan ko ngayon
Kaya`t saking sarili ay laging nag tatanong
Bakit, bakit ba saakin ba`y nagsawa na
Sinusunod naman kita
Kahit ano kinakaya
Wala paring kwenta
Bakit ba?
Ano ba ang nakita mo at pinagpalit mo ko?
Nakasisiguro ka ba ngayon sa bago mo
Sana ay mahalin ka nya at huwag kang sasaktan
Kahit di` na tayo problema mo`y sabihin lang
Pilit ka mang limutin ay naghihintay parin
Nagbabakasakali na muli kang dumating
Bakit ba kay hirap ng kalagayan ko ngayon
Kaya`t saking sarili ay laging nag tatanong
Bakit, bakit ba iniwan mong nag-iisa
Bakit, bakit ba saakin ba`y nagsawa na
Sinusunod naman kita
Kahit ano kinakaya
Wala paring kwenta
Bakit ba?
Bakit, bakit ba saakin ba`y nagsawa na
Sinusunod naman kita
Kahit ano kinakaya
Wala paring kwenta
Bakit ba?
____________________