SuperBurger!

Alam mo ba na.. malamang hindi, na magandang pang-release-your-worries ang burger?
Ngumatngat ka lang ng kahit anong klaseng burger, mapa-buy one, take one pa yan o 'yung nabibili sa mga fast food.. whatever the case, burger can release your worries.

And it will kill you soon if you continue eating that damn burger. More cholesterol, much better.. :D

Ayon yan sa aking pagaaral. Oo! Ako nakatuklas n'yan.. kaya dapat sa akin naka-credit yan.. bwahaha!
Eh kasi, imbes na humataw ka ng tao o bumato ka ng bote.. kumain ka na lang. Ibigay mo na lahat ng pwersa mo sa pagkagat sabay isipin na mawawala lahat ng hinanakit at problema sa paglunok mo. O diba?

Kanina kasi, nakita ko naman iyong babaeng dahilan kaya muntikan na akong matulog sa likod ng rehas na bakal.. sinabayan ko na lang ng kain ng burger. :)

The Story. One day kasi, pumunta ang nasabing babae sa aming shop, maraming demands na hindi ko trip sundin. To make things worse, inaway ko siya, siya naman nagsimula eh. Kapag nalaman ni papa ang nangyaring ito.. malamang makapatay pa siya, hindi iyong babae kundi ako. Baka mapaslang pa niya ako sa ginawa ko. Hindi naman sa pagmamalaki, pero, masaya at masarap palang bumasag ng harap na salamin ng van? Feel na feel ko si Superman sa katauhan ko.. :D
Knowing all the consequences, care ko? Galit ako eh. Ang lahat ay naganap sa tapat ng shop namin.. ^^
Pinagbayad na nanay ko, muntik pa akong mag-overnight sa presinto singko.. :)

Happy-happy pa din kahit ganoon.
Bwahahaha..
*share lang..

____________________

And by the way, it's nowhere to be found..

Guess why? 'Cause you will spend the rest of your life trying to figure if out. But then, I'll say this to you again, "It's nowhere to be found"..

not in this lifetime..
not in this moment..
not after you finish reading this sentence.

And you! You never failed to greet me along the way.. why?
I hate seeing you.
I really hate having you as my companion.

It was like taking a bath twice a day!
So how's...??
Ahaha, isn't it?
I'm still here, unable to tell you that I can't make it.
I can't. I can't.

*disjointed.

____________________

Usapang Oras.

Lahat tayo may kanya-kanyang orasan, wrist watch, wall clock, o lahat ng bagay (ano pa man yan) na maituturing nating orasan. Hindi ka naman siguro magtataka kung sasabihin kong wala akong orasan? Eh kaya lang naman kasi ako nagda-daldal dito kasi.. niregaluhan ako ng alam clock! Sa totoo lang, hindi ako natuwa, hindi din naman ako nalungkot. Wala lang. Hindi ko pa nga binubuksan. Sinabi lang sa akin ng nagregalo na alarm clock daw iyon.

Nakakatawa kasi bakit naman ako niregaluhan ng alarm clock? Hindi ko na iyon tinanong. Tinanggap ko na lang 'yung regalo. At katulad nga ng nasabi ko dati, bukod sa wala naman nagreregalo sa akin, hindi din ako natutuwa kapag may nagbibigay sa akin ng regalo. Oo, hindi ako natutuwa. Ewan ko ba. I even hate surprises. So, never surprise me, I easily get mad. :D

Well, anyways... balik tayo sa oras.
Alam niyo ba na wala pang nagawa ang Science na orasan as exact as the word precise? Wala pa.
Sa mga pagaaral, noong 1900 lamang nagkaroon ng ACCURATE TIME, but never been PRECISE.
Magkaiba naman kasi ang accurate sa precise. Siguro naman alam niyo iyon.. At mula noon, wala ng naging accurate na oras. Laging may margin of error sa mga pagaaral nila at aabutin ng 300,000 years para bumalik ulit ang pagiging accurate ng oras, katulad noong 1900.

Therefore, there's no accurate timepiece that has been created so far, so a precise one also.
That's because of all the natural calamities that occurred for the last century. Sa dami ba namang lindol at tsunami nitong nakaraang siglo, sa tingin niyo ganoon pa din ang ikot ng mundo? Hindi na.

It reminds me of a scene in the movie Titanic. Remember the old guy who's fixing the big clock, putting the clock arms to- something between 2:05 - 2:15.. hindi ko na maalala ang eksaktong oras pero inilagay niya sa ayos noong oras na lumubog ang kalahating bahagi ng barkong Titanic..

And the 1/4 day in 365 1/4 days in a year was also mentioned to be one of the biggest factor and reason why we never had an accurate timepiece that was ever made.

Therefore, I concluded that I would never wear any kind of timepiece. I would rather be late than nervously look on my watch all the time. Live your life, dude. Time is like a sand, you can touch it but you can never have the will to hold it. :)

Idi-display ko na lang ang alarm clock na iniregalo sa akin.=X

____________________

Now I know.

After a year of wasting, este, thinking of what they could be, I mean, kapag naisulat at hindi lang sa picture, nalaman ko na napakarami ko pa palang hindi alam at pagkukulang. Sa sobrang dami eh parang nagsisimula pa rin ako. Ni hindi ko man lang alam kung anong nararapat na itsura nila. Si ganito at si ganyan.

Now I know. I started looking at other people's habits, even flaws. I needed someone who is pathetically flawed, yet has the 'it' factor to transform to something, not somebody because he/she is already somebody.
I even spent the whole year thinking about it. I can't even start writing because of that. Portals won't help me.

Then came the idea of what would be its end. Its end.
Everything starts with the end. Sa totoo lang, alam ko na din ang katapusan. I would end up there, too.

Kaya naman, gagawin ko na lang lahat ng nalalaman ko kahit wala naman talaga. Lahat ng pwede kong mailagay, ilalagay ko, kahit medyo, ehem, parang lahat na yata iyong eh? Minsan nga, para bang ubos na lahat ng laman ng utak ko. Full force na talaga. Haha!

Teka, teka, hindi ako naniniwala sa ganun, huh.
Wala akong kakambal. :D

_____________________

Pang wallpaper lang naman.. :D

Hindi ko lang napigilan ang sarili ko. 63 photos lang naman ang nai-save ko, kulang pa kung tutuusin para sa isang buong taon. Araw-araw, iba-iba ang wallpaper ko. Pero puro mukha niya.. nyaha!

Cute kasi ee..
Kay gwapong aso.. :)

Bwahahaha!

____________________

This book portrays ordinary lives of extraordinary people.

- OMD

____________________

Teka lang..

INIIMBITA AKO NG AKING PANGARAP NGAYONG ARAW NA ITO.

MASAYA LANG KAYA GANITO.. :D

I'M GOING TO CROSS THE LINE! BWAHAHAHA..

PARANG PARAISO LANG EHH..

HAHAHA..

ANG SAYA SAYA!

ANG SAYA SAYA!

ANG SAYA SAYA!!!!!!!!!!!!

HINDING-HINDI KO NA LALARUIN ANG PAGSUSULAT.

MATATAPOS KO ANG UNANG CHAPTER NGAYONG ARAW NA ITO!

AT ILILIPAT KO ANG TATLONG BAGONG KANTA!

MAY SIGNITURE NA!

EXCITED NA AKONG MARINIG ITO NG PERSONAL!!! ^^

 Sa mga naging inspirasyon ko..

walang hiya kayo!

kung hindi dahil sa inyo..

wala akong matatapos!

Ahaha!

I love you na talaga..

Ilaw at tinta lang ang susuko sa akin..

Pang ilan na bang headset ang nasira ko?

Kapag nagawa ko..

magpapa-party ako!

^_^

***

How much would the world change,

if everyone did what they promised while they were drunk?

***

Now baby don't be shy you'd better cross the line
I wanna love you right 'cause all I want is you..

____________________

Starting again.

Today was such a.. ewan. So many highs and lows, pare. Teka, anong oras na ba? Umaga na. Umaga pa lang pala, dami ng nangyari..

Una, na-beat ko na din ang high score sa Typing Master. Sa wakas, feel ko na ngayon na talagang mabilis na akong magtipa ng keyboard. Akshuli, mabilis naman, kaso nga lang, mas mataas iyong high score ng kalaban ko kaya ginugol ko ang buong magdamag, nagsayang ng kuryente para lang matalo ang pesteng high score na iyon. :D

Pangalawa, iyong kape ko- may langgam.

Pangatlo, maliwanag na sa labas, knowing and trying na dapat hindi ako abutan ni Tabz sa harap ng monitor.

Pang-apat, natapos ko na 'yung movie na When Romance Meets Destiny. Maganda pala. Akala ko, just another Korean crap lang, sa sobrang realistic, eh ang dami kong kakilalang may ganoong klaseng sitwasyon ngayon.

Pang lima, nagsisimula na ulit akong magsulat. Nabalitaan ko kasi na pwedeng pumunta sa library sa dati kong school. So, ganun na nga..

Pang-anim, I finally took mercy sa mga entries. Sa haba nu'n, wala na akong panahong ilipat pa sa dapat nilang kalagyan.

Pangpito, hindi ko pa din naitatapon ang mga basura. Si miming kasi.. patay sa akin 'yun eh!!

Pangwalo, akala ko tapos ko na, hindi pa pala? May siyam pang dapat i-review. 'Nak ng..

Pang-siyam, ginamit ko kanina 'yung tinatago kong kayamanan para bumili kay Aling Melda. Kainis kasi, wala na akong pera..

Pang huli, 'wag sana munang umuwi si Tabz.. pang-asar lang eh..


***

Gusto ko talaga 'yun. Sa tingin mo papatok 'yun? Sinisimulan ko na.
Sana matapos ko din bago magbago ang ikot ng isipan ko..

I'm losing it, dude.
That's why I'm putting it here. :)

____________________

Dear blog,

Good morning again!
Ahem, I have.. let just say..
"I have nothing to say.."

:D

Love,
Elleine

____________________

What's next?

Hindi ko man lang nagawang ilabas ang mga basura kagabi.
Oi, umaga na. Gandang umaga mundo!

Another day.
Another day.
Another day.

Another day to waste.. >.<
Sucks, like life.

Ganda ng pagbati ko 'noh? Ako lang may ganyan!
BWAHAHAHAHAHAHA.. :D

______________

Do you know how dying feels?!

It's pitch black.

____________________

You always thought that I was stronger,

I may have failed, but I have loved you from the start..

Fall For You

- Secondhand Serenade

____________________

Coming Home

New Found Glory

I've been stuck in this whirlwind
My life's been spinning round my head
Long distance conversations
Make up for me not being there

And now I'm coming home
I'm coming home to you again
I hope you feel the same
Now I'm coming home
I'm coming home to you again
I hope things haven't changed

Singin'
I've been locked inside this freight train
Unaware of the normal life I had
Frustration building a foundation
I wrote this song to let you know that I'll be back

Screamin'
I hope you feel the same

I can't stop, can't stop thinking
About what you do when you're alone
Let's cut right to the chase girl
Take back the time, time that we've lost, time we've lost

____________________ 

Grabe naman!

Ano ba yan? Sobra naman 'yun. Bakit na-cut?
Last two slides 'di maganda, tapos parang tumalon ng apat bago 'yung panibagong slide!
Ano ba? Dapat inaayos..
Buti pa 'yung nasa libro ko, maayos ang pagkakagawa, carbon copy kung tuturingin, tapos kayo..
ganyan?

At heto pa, bakit hindi agad nakakuha ng prime slot? Kung malaki na ang interests, dapat pinagbigyan, middle pa? Hindi na kami makakapaghintay! Argh! Matagal ng nailabas, dapat pine-play na, this week, at the very least of my concern lang naman. Paano na lang kung wala ng bukas? Edi hindi ko na maaabutan?

*reklamo lang*

___________________

Photography

Sabi nila, actually, isa lang naman talaga nagsabi eh, si Jenica, classmate ko noong first year college, na may talento daw ako sa pagkuha ng mga litrato. Hindi nila alam, isa iyon sa pinagpilian kong kunin bago ako pumasok sa kolehiyo. Sa kasamaang palad, hindi iyon ang kinuha ko. Sabi kasi ng nanay ko, kunin ko daw iyong nakakabuhay ng tao balang-araw, ibig sabihin, kumuha ako ng praktikal na kursong magagamit ko 'pag nakatapos ako. At sa sobrang kamalasan, eh hindi ko pa din natatapos ang kursong BSBA.. ayun..

Siya, siya, siya.. dumako na tayo sa punto. Syempre, hindi lang si Jenica ang nakapansin nu'n, ako din. Trip ko lang talaga magkukuha ng piktyur. Mas madami pa yatang kuha ang paligid kaysa sa mukha ko sa selpun ko. Pero hindi naman ako iyong tipo na magpapakuha ng piktyur kasama ang mukha ko.. kahit yata ano. Pati dahon, nagagawa kong pag-aksayahan ng panahon.

Pangarap kong maging isang professional photographer..
Sana lang.. hindi lang sa pangarap. Matupad din sana ito..

To tell you honestly, wala akong alam sa pag-e-edit ng mga piktyur. Sa totoo lang. Wala talaga..
Mag-resize pwede pa siguro. Tsaka, hindi din ako iyong tipo na ilalagay sa internet album ang mga piktyur, mas trip kong pinapa-develop ang mga ito. Para naman hindi lang sa selpun o camera nakikita ang mga nakunan ko. Syempre, mailalagay ko din ito sa tunay na album.

At sana, makabili din ako ng magandang camera..
Uso na ngayon ang digital camera pero mas creative pa din iyong ginagamit ni Mang Nilo. Siya ang resident photographer namin kapag may mga mahahalagang okasyon. Professional photographer siya at marami na siyang natanggap na awards. Hindi pa ako buhay, kaibigan na siya ni Papa, at siya din ang kumuha ng mga larawan ko noong 2 weeks old pa lang ako. Noong bininyagan ako, unang birthday, First Communion at kung anu-ano pa. Pati buong pamilya ko, nakunan na niya. Maganda ang gamit niyang camera, tuloy, sa tuwing nakikita ko iyon, bumabalik ang napurnada kong pangarap.

Marami naman ang nagta-tagumpay sa larangan ng Photography, hindi ba? Kaso, sa malas kong ito, magtagumpay kaya ako?

Share ko na lang ang ibang mga kuha ko.. kung hindi ka magandahan, wala akong pakialam. :)

Kuha ko mula sa bus. Sa bandang Casimiro 'ata yan. Nagustuhan ito ng pinsan ko at hiniram niya ang larawan na ito para gamitin sa isang presentation para sa thesis niya..

Sa labas lang ng bahay namin yan. Pati nanay ko, hindi agad na-gets kung saan banda.

Nagtanong pa siya kung nag-out of town ba raw ako?

Baliw..

At ang pangatlo, bahala na kayong humula..

Buwan yan.. hindi ko alam kung bakit ganyan..

Binili naman ni Mr. Diokno, isang journalist, ang pangalawang kopya nito sa akin..

Medyo malaki kasi ang naipa-develop ko kaya nagustuhan niya..

Anong akala mo? Wallet size?

Kung magkano, sikreto na lang..

Pero ang original na kopya nasa akin pa din..

Syempre.. :D

Ginamit naman niya sa isang exhibit sa Pasay ang kuha ko..

ayun..

____________________

Sobrang init naman! Ano ba yan!

Argh! Kailan ba uulan?

Ganito kung paano maging 'tanga-over-love' ..



Ganyan talaga ang buhay.. :'(
minsan kawawa ka talaga..
hayyy..

____________________

Nagbabalik-loob si Idol!
neoui dwieseorado

Ano ba? Kinikilig ako ohhh.. ahaha!
Babalik na ulit si Idol!
Tae kasi eh.. bakit ka biglang nawala? Tagal kong naghintay sa'yo.. :)
Nagkataon lang ba ito at nagkasabay pa kayo ni Bibz?

Hulyo pa noong nakaraang taon ka huling nagparamdam, ano ka ba, Abril na ngayon! Pero, at least.. nandito ka na ulit! :D

Sana nga alam mo kung bakit. Hindi ko kinaya noong nakaraan. Noong Febuary lang ako nakalabas at hindi pa magaling ang mga sugat ko kaya hindi ko pa kaya, ang mahalaga, nandito ka na ulit! Aabangan ko lahat ng mga susunod na kabanata, ha. Ingat ka palagi. Na-miss kita pati mga sulat mo. Tsaka, alam ko naman na babalik ka.. kaya nga nandito pa din ako kahit hirap ako sa bakal na 'yun. May internal bleeding pa din kasi..

at sana nga mabasa mo ito..

Hindi bale, next time, mailalagay na din kita doon. Magiipon pa ako ng lakas ng loob..
Basta masaya ako para sa'yo..
Sana magtuluy-tuloy na ito..

____________________

Umuwi na siya!

Sa wakas, umuwi na rin si Bibz.. :)
Na-miss ko siya.. kahit hindi ko masabi..

Gulat ako kanina ehh. Busy ako sa pagsa-sound trip sa kusina tapos bigla, "Nandito si Kuya Biboy!"..
Ang taba-taba mo na.. pero dito makakatulog ka na ulit ng maayos. Masyado ka nilang inalipin doon. Paslangin ko sila eh..

Anyway,
Welcome back Bibz!

____________________

What a BIG SHIT?

I refused to be like that. I thought it would rather make sense if I would be like.. sort of someone behind it- the one who's responsible for making such an exploitative thing people would love. I don't want to be someone who would choose to stay inside the box because that would never make sense at all, right? It's an empty job, dude. I won't do that! NOT IN THIS LIFETIME..

Okay. To make it clear, I saw it. It was like, "Great!", and I was like, "How did they exploit that?"..
See? I always use 'exploit' because that's what I really mean! How could you do that to them? Using those people just to have a lot of it. Men.. it's NOT the MAIN THING.. it's just A THING. Plant that in your empty mind!

Why I'm still here despite having these people telling me to go?
Experience outside world?
What the-
I don't even want to look at them because of that..
And knowing that they're still there- outside -pulling my strings?!
What made you think you're the only one suffering?

I'm still here because of them..
Because of them I'M STILL HERE BUMMING AROUND..
AND MAKES ME FEEL SHITTY ALL THE TIME.. :)

AT LEAST, I DIDN'T PLAY THE GAME..
and would never play it..

____________________

Teddy ni Mike

Natapos din ang nakakapagod na araw na ito..
Dami kong ginawa..

Happy 8th birthday nga pala ulit sa aking kapatid na si Mike.. :)
More birthdays pa Pungay!

Mike's Teddy from Ate Lele

Jhara's Present from Ludingz

Oh! And that's.. guess who's hand is this?

Sorry for the super dilim photos huh.. mababa kasi ang pixel ng selpun ni Ate at isa lang ang ilaw sa sala.. ayun.. And I forgot to take photos sa handaan.. chaka kasi eeh. Gutom na ako kaya nalimutan ko.. :D
May regalo din ako kay Jhara, isang Dora stuff toy at kay Mike naman ay 'yung pinangarap niyang Teddy na kamukha ng Teddy ni Mr. Bean. Ayun, wish granted naman. :D

At hanggang ngayon ay katabi ko pa din ang dalawang kumag na ito.. ayaw matulog! Naglalaro pa din hanggang ngayon!

Oks na ang buong araw. Sumakit na likod ko.. napatakbo pa ako sa CR. Nasira yata tiyan ko.. hehe..
Oh siya.. magandang umaga mundo!
Manunuod pa ako ng A Dirty Carnival.. abala ka blog.. :DD

Teka, teka.. may crush ako.. i-share ko lang sa'yo.. Kilala mo ba iyong batang 'yun? Tae siya.. bakit ganun? Ang cute cute niya? Ahaha.. kaso 16 years old lang siya. Hindi pwedeng landiin! Nyahahah!

Sige, sige, sige.. makalayas na nga.. :)

Advance to Ms. Ahcie! More power sa Vendetta Kru.. ^^

____________________

Oh mundo? Kamusta mga nilalang mo?

Haha.. ayus din trip ni Mike aka Pungay sa bahay.. sabi niya kasi, "Ate sikat talaga ang Twitter, 'no? Pati sa mga cellphone at TV nababanggit.." Actually, katabi ko nga siya ngayon at nangungulit kung may regalo ba raw ako sa kanya bukas. Birthday kasi ni Pungay bukas, 8 years old na siya.. :)

Balik tayo sa sinabi niya tungkol sa Twitter, nasa twitter nga din pala ako ngayon. Anyway, wala akong pakialam kung sikat ang twitter, ang concern kasi ng post na ito eh gawan ko naman daw siya ng Twitter account! Haha.. Para hindi naman daw siya mukhang nahuhuli na.. Aba'y.. batang ito? Ni hindi ka pa nga maayos magbasa, Twitter account pa? Adik lang..

Uhm, may regalo naman ako sa kanya eh, kagabi ko lang naibalot kasi dapat walang makaalam, ikaw lang blog.. :) Sweet ko 'noh? Pati kapatid ko pinaglilihiman ko, samantalang ikaw blog, walang patumangga at tahasan kong sasabihin na may regalo ako sa kanya.. pero bukas mo na malalaman kung ano. Ang mahalaga, nalaman mong 'meron' akong regalo sa kanya. Langyang yan, ako ba nakakatanggap ng regalo? Dumaan na lang lahat ng birthday ko wala akong maalalang may natanggap ako, kahit isa, kahit sulat, kahit laruan o anu pa man. Kahit pa dumaan ang lahat ng okasyon sa buong taon, wala. As in wala..

Hindi ko din alam kung meron akong ninong/ninang. Hindi bale na, 'wag na kayong pakita.. baka hindi ninyo ma-afford ang hingin kong katumbas to compensate 19 years for not giving me any present! Hmmp!
Actually lang ulit, napapaisip tuloy ako ngayon, kasi talagang wala naman akong natatanggap na regalo tuwing kaarawan ko. Swerte ko na kung may makaalala o mag-aksaya ng laway na bumati man lang..

Siguro ganun lang talaga ang mundo. May nakakatanggap ng regalo at may masipag magregalo. Siguro kaya ganun din ako sa kanila. Kasi hindi ako nakakatanggap kaya I always make it up for them, to give them presents, at the very least. I remember na naman iyong mga panahong wala namang okasyon pero kapag nasa mall ako, lahat ng naiisip kong bilhin para sa ibang tao. Oo, maramot ako sa sarili ko. Feeling ko, it's a waste to spend money for myself, and it's worth to spend thousands of money for other people, because I think I would make them happy. But sad to say, wala na nga akong talent sa pagbabalot ng mga regalo, wala pa akong tastes pagdating sa pamimili ng gifts. Laging mali. Pero tinatanggap naman nila.. walang silang magagawa 'noh? Regalo iyon. Kaya din siguro ganun ako, kapag may simpleng ibinigay sa akin ang isang tao, well appreciated ko kaagad. Minsan nga binilhan ako ng Tita ko ng shirt. Pero.. sobrang sikip! Hehe.. Pero dahil masaya ako, pinilit kong magkasya.. minsan lang makatanggap, lubusin na.. :D

That's the way this miserable life on earth works. May mga nagbibigay, at may mga sadya namang swerte na laging nakakatanggap. Maybe I was born to give.. maybe, dude, maybe.

Teka, parang mahaba na ito ah.. pahabain pa natin. Pansin ko kasi, medyo maiikli ang posts ko recently.
Walang buhay. Walang kwenta. Parang ako.

Yesterday was very tiring. Papayat ako nito kung palagi kong gagawin iyon. Kailan ba ako pumayat?
Sa bahay, este, dito pala.. ako ang pinakamalaki sa mga babae.. tae kasi eh. Hindi ko alam kung bakit nagmana ako kay Papa. O talagang pandak sina Mama at Ludingz? Si Mama, mataba. Si Ludingz naman na panganay ang pinakamaliit. Sabi nila ganun daw talaga ang mga panganay, maliliit. Kami ni Bibz, parang mga matatandang biik.. hehehe.. My size(kapag nasa labas) is an average size for a Filipina.. pero kapag dito sa loob ng bahay, parang ewan lang, bakit parang ang laki ko? Parang ang tangkad-tangkad ko kahit parang hindi naman? Nakakairita na kasi lately. Haha..
(RANTS)

Alam mo ba 'yung kantang Only One ng Yellowcard?..

Only One

Yellowcard

Broken this fragile thing now
And I can't, I can't pick up the pieces
And I've thrown my words all around
But I can't, I can't give you a reason

I feel so broken up (so broken up)
And I give up (I give up)
I just want to tell you so you know
Here I go, scream my lungs out and try to get to you
You are my only one
I let go, but there's just no one that gets me like you
You are my only, my only one

Made my mistakes, let you down
And I can't, I can't hold on for too long
Ran my whole life in the ground
And I can't, I can't get up when you're gone

And something's breaking up (breaking up)
I feel like giving up (like giving up)
I won't walk out until you know
Here I go, scream my lungs out and try to get to you
You are my only one
I let go, but there's just no one that gets me like you
You are my only my only one

Here I go so dishonestly
Leave a note for you my only one
And I know you can see right through me
So let me go and you will find someone

Here I go, scream my lungs out and try to get to you
You are my only one
I let go, but there's just no one, no one like you
You are my only, my only one
My only one
My only one
My only one
You are my only, my only one

***

Wala lang. Una kong narinig ang kantang yan noong.. kailan ba yun? Ah noong 2007. Kinakanta ni Bibz. Tapos na-curious ako kung ano yun tapos pinakinig n'ya sa akin para naman malaman ko. Sa selpun lang pala siya may kopya at pinatugtog niya. Langya, halos masira selpun niya sa tugtog eh. Rock pala. Na-shock ako. Hahaha.. Tinanong ko kung bakit niya kinakanta 'yun. Sabi niya kasali daw sila sa  Battle of the Bands sa school. 4th year siya noon at 1st year college naman ako.. Tinanong ko siya kung bakit naman 'yung kanta pa na 'yun ang napili nilang gamitin. Kasi sa pakikinig pa lang ng kanta sa selpun niya.. NAKAKASIRA NG TENGA AT HINDI KO MAINTINDIHAN ANG LYRICS!.. Ang sagot niya, maganda daw 'yun kapag ni-perform nila. For sure winner sila. Weh? Hindi ako naniwala noong una, pero inimbitahan pa din niya ako na pumunta, tutal naman daw imbitado lahat ng Markian's kasi doon din ako nag-high school. So I gave it a chance, kasama kong pumunta mga high school friends ko.. And the rest is history na nga at tumalon na tayo sa resulta ng Battle of the Bands. Hindi ko na din maalala kung anong pangalan ng ginawa nilang banda-bandahan para sa Battle of the Bands noon. Basta ang resulta? Champion sila! Hehe.. Hindi ako makapaniwalang bongga ang kapatid kong iyon. Lakas ng confidence niya na parang hindi mapagkakamalang kapatid ko siya. Pero mas bilib ako sa drummer, galing! Hindi ko makuha kung saang parte ng buhay niya natutunan ang ganun. Bongga ang over-all package nila. Syempre, magaling din kapatid ko. Hehe.. masyado bang proud? Kasi naman, hindi naman laging may ganun sa buhay. Hindi din lahat sumasali sa ganun at mayroong ganoong klase ng confidence on stage. Kung ako 'yun, mauutal pa ako..

Teka nga pala ulit. Thank you sa mga nagko-comment. Kunwari madami. Natutuwa naman ako kahit papaano may nagagawang mapadaan dito.. Salamat kay Mr. Axel sa mga comments.. :)

Mabuhay ka! Yahooo.. :))

Anong oras na ba? Kakalibut-libot ko sa mundo ng cyber space, hindi pa pala ako naghahapunan?

Tsaka 'yung alaga kong halaman (kunwari nakatamin sa lupa) mamamatay na rin yata. Nalimutan (o kinalimutan) kong diligan, last week pa. Nasa vase kasi, kaya nakakatamad. Tsaka, walang lupa sa amin. Kaya hindi ako Nature Lover, siguro dahil sa katotohanang walang puno at lupa dito sa amin. Bato at semento, meron pa. Kaya kung gusto mong maglagay ng garden, if not hard, it would be impossible. Nasobrahan sa pagka-commercial ang Las Piñas. Minsan nga, nangarap ako na sana may dagat dito.. asa pa ako 'noh? O kaya medyo madaming puno.. mga sampung pirasong puno pwede na. Masasabi ko ng nasa probinsya ako.. Ahaha.. Sabik lang!Ü

Nga pala. May kasalanan ako. Iyong center table na gawa sa narra.. nabuhusan ko ng alcohol kanina! Patay na naman ako kay Mang Al bukas. Pabaya kasi ako.. ayan. Hindi matanggal ng tubig kahit punasan. Nag-iba 'yung kulay ng kahoy at varnish lang makakaalis n'un. Hayy..

Nakakainis din pala kasi si Ludingz, bumili ng pocketbook, sa katangahan, walang wakas? To be continue ang drama ng pocketbook na 'yun. Saan naman kaya niya mahahanap ang karugtong n'un?

At bago matapos ang araw, umalis din si Tita Brati. Ayan huh.. binanggit na kita dito dahil for sure, hindi ka naman matitisod ng blog na ito, kahit adik ka sa net. Ayoko talaga sa'yo! Bakit ba kasi kaibigan ka ni Mama? Lakas din ng loob mong alipinin mga kapatid ko! Hmmp.. pasensya na, hindi ako nice sa mga bisitang feel at home.. :)

Wahh.. tama na nga yan. Ganda ng mood ko weh..

Oks na ako. Nakita ko na ang crush ko. Naayos ko na din si USB. Nakakain ako ng lumpia.. ano pa ba? Napakinggan ko boses mo.. uyy.. sana nga lang tao ka. Kasi alien ka! Pa'no ba yan? Hindi tayo bagay, for humans lang ang beauty ko.. :D

Tsaka cute din pala si Daddy kapag black ang kulay ng buhok? Pansin ko lang. Kasi feeling ko alien mga dilaw ang buhok.. nyaha! :p

Oh siya.. masayado na yatang mahaba ito..

bukas na lang ulit. Naikwento ko na yata lahat ng pwede kong masabi sa isang estranghero.. ^^

Ay.. ay.. April 14 na pala.. umaga na. Mauna na akong bumati kay Mike ng Happy 8th Birthday! Lalabs ka ni ate kahit saksakan ka ng katamaran.. naalala ko lang kasi na 1:09 AM ng April 14 siya ipinanganak.. kaya bumabati na ako.. I love you.. :)

I postpone death by living, by suffering, by error, by risking, by giving, by losing.

- Anais Nin

____________________

403 Forbidden

Minsan ba naitanong mo kung bakit naging ganoon ang kinalabasan kahit ginawa ko na ang lahat?
Tinanggap kahit alam kong hindi mo man lang naisip KAMI..
Nagpigil ng luha at kahit na kailan hindi ko pinakita sa'yo na apektado ako kahit namamaga na mga mata ko kakaiyak habang nag-e-exam.. dahil pinilit ko, kahit sa huli, talo kami..

Hindi ka nagtanong. Hindi mo kami naisip. Dahil wala kang pakialam.
Wala. Kahit siya nasaktan mo. Kahit kami sinira mo. Kahit tayo wala na.
Napakalayo mo kahit nasa tabi lang kita.
Dahil hindi na kita kilala.

Daig mo pa ang isang patay. At ako, isang bangkay, naghihintay na lamang na mailibing.
Wala tayong pinagkaiba.
Sakim ka.
At madamot ako.

NATUTUNAN KO ANG LAHAT NG 'YAN SA'YO..
Kaya dapat ipagmalaki mo din ako..

bilang anak mo..

Salamat kahit wala kang tiwala.
Samalat sa walang katapusang kasinungalingan.
Salamat sa sugat.
Salamat sa mga iyak.
Salamat kahit ipinagtabuyan mo ako..

Dahil sa'yo.. wala akong kasing tuso. :)

** hindi kasi tayo pare-pareho ng kwento..

____________________

 Can't I Love You?

Kim Nam Gil

Even it is so painful, I can't feel it
Even I'm waiting for you and you wouldn't come
Even I think of you with shaking so badly, I can't feel it

Since the day I put your heart in my mind
I can't put my heart else where
Even if it hurts and breaks my heart apart, I won't close my heart

I am who was living in a lonely world
You're the only one who can make me smile

Can't I love you? Can you come to me?
Just for once, can you hug me in you arms?
You're the only one I love
Can't you accept my heart?

The reason why I'm still breathing in this terrible loneliness
It's all because of you

Can't I love you? Can you come to me?
Once again, can you hug me in your arms?
You're the only one I love
For the first time and last time

Even you're alive, you can't be held in my arms
Even you throw my heart away from your mind

Can't I love you? Even if I'm just behind your back
Don’t distantly, I just can look at you from afar
Even if I just can protect your shadow
Even like this, it's alright.. even only I love you, it's okay...

____________________

"Bakit ganoon? Kapag dumarating ang problema, sunod-sunod? Parang walang katapusan?"

"Kasi alam Niya na kaya mo.."
____________________

co.kr

Normal lang naman na ginagawa yun ng isang tao. Pero bakit ba parang guilty ako?
Uhmm.. masaya. Okay lang. Pwede na rin.
Halos huminto sa pagtibok ang puso ko dahil doon at wala akong nagawa kundi ang.. wahhhhhh..
Ewan.

Tae lang kasi talaga. Bakit ba may mga ganoong eksena sa buhay?
Kung may sakit lang ako sa puso, kanina pa ako dedo..

'Nak nang pitumpu't-pitong tupa..
Mapapaikli pa yata ang telenobela ng buhay ko kung ipagpapatuloy ko ito..
Pathetic and miserable. I know. I know.. I know!!!!

Teka, may hawak akong Php. 3,000 ngayon, at hindi ito sa akin. Akala mo 'noh? Pahawak lang. May ginagawa kasi ang taong may-ari ng perang ito na pwede kong itakas kahit anong oras! Hahaha..
'Di pinaslang ako ng nanay ko?
Nasaan ka na ba kasi Ma? Ang tagal mong umuwi, si Dora umiiyak na naman. Pinalo ko ng walis pero hindi pa din tumitigil.. hayyy..

Pero in all fairness that comes along the way.. masaya pa din kasi, kahit alam kong tutol ang Science sa mga salitang, 'tumigil ang pagtibok ng puso ko' at 'my heart skip a beat'.. which isn't true nga kasi malamang patay ka kung mangyari yun.. ayus lang. At the very least, 'halos' huminto lang naman.. halos, pare, halos.

Kasi naman! Bakit may ganun? Ganun?
Kainis. Hindi patas. Hindi talaga patas. Kahit masaya, sa huli talo pa din. Kakainis!
Parang ewan lang talaga..
Ano ba'ng balak mo?
Kung meron, parang-awa mo na, gawin mo na..
Paikutin mo ulit. Please?
Please...

____________________

2% Flaws

Si nanay, nagalit sa 2% flaws? Samantalang ako.. hahaha.. puro sugat!
Anyway, natapos ko na si 11..
26 won't hurt naman..
62? may naiwan pa ako kasi 53 pa lang nagawa ko, so ilan pa ang natitira? 8? Ah.. 9 pa pala..
Kailangan kumilos at magtrabaho ng maayos. Teka, bakit trabaho?..

Dapat, matulog ng maaga para magising ng ala-una ng madaling araw, mabilis ang pasok nun! Tsaka, tulog sila.. WALANG ISTORBO!..

Excited na ako sa 26 na yun.. matatawa kaya ako? Bonggang-bongga na si Sam una pa lang..
(kaya mag-enjoy ka Elleine.. ^^)

waahhhh..
Magandang umaga mundo! Linggo pala ngayon, simba kaya ako?..
teka, agahan muna ko.. gusto mo?

Saging at kape.. bagong breakfast combination! Nyahahaha!

Bong Sam.

____________________

I.. I was once suffering so much.

I'm so hurt.

You will call again my name, right?

One step, just one more step.

At that time, you will really call my name, right?

One person standing on the same spot, again on the same spot.

____________________

Bubble Gang...

..hardly catches my attention. Sa mga oras na ito, nanunuod pa din ang mga kapatid ko ng Bubble Gang. As I've said, I seldom watch TV, and if I would, you would find me watching sa YouTube pa. Medyo tamad kasi akong manuod sa TV, wala akong gana maghintay araw-araw sa gusto kong panooring palabas kung mayroon naman sa YouTube, diba?

Moving on, sa tagal ng Bubble Gang, halos ka-edad ko na yata ito, hindi ko makita(sa opinyon ko lang bilang isang manunuod) ang halaga ng palabas. Habang tumatagal ay parang nawawalan na sila ng magandang ipapakita kahit alam naman natin na madami pa silang maaaring ipakita.

Kilala sila sa pag-i-spoof, panggagaya at kung anu-ano pa..
pero it never interests me.. kung hindi lang ako sumilip sa TV ngayon-ngayon lang at talagang napahanga ako, infaireness! Ahaha..

Doon sa scene ng Pandak Kids, kaya parang di na kumukurap ang mga mata ng mga kapatid ko kasi pinapanuod nila gabi-gabi ang Panday Kids, tapos na-spoof nila. Noong una nakikinig lang ako, tapos bigla may nagsabi sa isa sa tatlong Pandak Kids ng, "Nagkulang lang kami sa taas, pero 'wag sana kaming ituring na iba.." and the rest of the dialogues nga eh maganda..

I love it! That dialogue could actually make a revolution. In this world na puro prejudices and humiliations, it's a relief kasi makakarinig ka pa ng ganun sa telebisyon na puro EXPLOITATIONS lang ang meron. Napaka-rich ng eksena na 'yun at talagang binabati ko sila. Iba lang talaga ang impact sa akin. Kasi naman, kapag nanuod ka ng balita, bihira at kung minsan eh wala kang mapapanuod na Good News, puro na lang bad news! Kung walang patay, may lindol o sunog.. pati ang tungkol kay mother nature, naibabalita na rin pero bad news pa din.. See? Wala na tayong mapala sa kakanuod kasi puro ewan lang, puro awayan, pati mga bata ine-exploit. Puro mga dramas and love stories na hindi naman nakakatulong para mapayaman ang bansa o kahit man lang ang kultura. Siguro nga wala ako sa tamang lugar para sabihin ito, pero naniniwala ako na walang opinyon na mali lalo na kung isipan ang nagsasabi. Buti pa ibang bansa, mga ipinapalabas- historical drama, samantalang dito.. ano? Banggitin lang si Bonifacio, papatayin na ang TV, nonsense daw..

I hate to say this pero hindi ko madama ang pagka-makatao ng mga Pinoy, and yet, they're still debating on who's best when it comes to being Makabayan. Shut it!

I remember na tuloy 'yung isang kanta sa movie na Charlie and the Chocolate Factory.. "The most important thing that we've ever learned The most important thing we've learned as far as children are concerned is never, never let them near a television set, or better still just don't install the idiotic thing at all. It rots the senses in the head. It kills imagination dead. It clogs and clutters up the mind. It makes a child so dull and blind, so dull and blind, so dull and blind..."

I wish ito na ang huling beses na magle-lecture ako about sa TV..
Sana marami pang katulad ng Bubble Gang. 'Yung episode na 'yun, napaka-rich talaga, to the point na naglagay pa ako ng entry post kasi they really deserve to have one. Bihira lang tayo makakapanuod ng ganun, the rest kasi ng pwede mong ma-acquire na telebisyon eh media crap na lang. I'm saying this because I lost, almost, my all interests sa panunuod ng telebisyon kasi wala naman na talagang mapapala pa. If there's one, then tell me..

Today's Bubble Gang episode is The Best! :)
Let us make our planet a better place, kahit man lang sa ganitong paraan..
Isa sa pinakama-impluwensyang bagay ang telebisyon at radyo pero ginagamit ng iba sa maling paraan.
Why don't we spread the good ones, and leave the bad ones behind.

Let us cure all the wounds and try to live as a human being who could point out all the flaws we had rather than pretend how perfect-aliens we are.. because that would make us a liar..

..Imagine all the people
Sharing all the world..

____________________

wahhhhh...

Kakauwi ko lang. Naman. Kapagod. Ang trapiiiikkkk...
Nakakaantok.

Teka. Bakit nga ba ako nandito?
Ahhh..
Babatiin ko pala ng isang Maligayang Kaarawan ang dalawang babaeng pinaka.. mamahal? pinaka.. iniidolo?..
Hmmm.. Ewan ko. Basta ang alam ko, kapag nakikita ko sila..
Naaalala ko kung paano ang 'mangarap'..

Pero hindi ko magawang mabanggit ang mga pangalan niyo..
may karapatan ba ako?
meron.. siguro..
Pero ang mahalaga.. babatiin ko kayo..

Happy Birthday sa inyong dalawa!

Madaming kaarawan pa sana ang dumating..

maraming projects pa sana ang inyong gawin..

marami pa sanang pangarap ang matupad..

maraming salamat..

hindi ninyo ako binibigo..

kayo ang isa sa mga dahilan kung bakit..

nagpapatuloy pa din ako..

040980 & 040990

____________________

7:59 AM + K L A T R E T Ø S E N = ViRUS

This morning.. is soooo great!

* I'm going to Lawton today..
* Read an encyclopedia, and find for that..
* Just ate crackers filled with peanut butter..
* Drink super hot coffee..
* Visited Japan! Haha..
* Had a backache because of that again..
* Tried to write it down but I didn't because I can't.. maybe next time..
* Cried at the bathroom..
* Cried over that dramatic episode..
* Made myself smile and laugh..
* And lastly, finished watching it.. ^_^

** Gonna put it here so I won't forget..

____________________

To the ones who cared
And who were there from the start
To the love that left
And took a piece of my heart
To the few who'd swear,
"I'd never go anywhere"
Where are you now?

- Where Are You Now

Honor Society

____________________

Insanity laughs under pressure we're cracking
Can't we give ourselves one more chance?
Why can't we give love that one more chance?
Why can't we give love give love give love?
Give love give love give love give love give love?

Cause love's such an old fashioned word
And love dares you to care
For the people on the edge of the night
And love dares you to change our ways
Of caring about ourselves

This is our last dance
This is our last dance
This is ourselves under pressure

Under pressure
Under pressure 

- Under Pressure
Queen

____________________

I saw them...

Yesterday, April 6, early morning, around 9AM, my mother summoned me to the nearest computer shop to print something- since we don't have enough ink and our printer was broken. At first, I really don't wanna go out, because it was so hot..(The News said that the hottest day here in our country as of April 2010 was yesterday..)

She begged me, and I followed her. As if I could do anything about it.

When I was in the computer shop and waiting for the printed papers, I saw these two girls talking to each other. I saw them reading something.. something very familiar..

Very familiar..
They were reading my blog posts....
And I was like, "Huh?"..


Listening to other people's conversation may be a sin but..
I was so flattered when I heard their opinions and comments.
I even wanted to take a picture of them, but I didn't brought my phone.
I even dared to talk to them and tell them that it was my blog they're reading at..

but I didn't and I can't..
nahiya ako bigla..
baka hindi maniwala..

Iba 'yung feeling.
God, I never thought that my blog posts are worth to read..
They even spent time just to read my posts..
And I realized, "That's enough.."
I don't need a Blog Award or anything just to prove that I'm a blogger..
Or having a lot of comments and friends online..
But to have these people who would forget to write a comment but would really put you in the map of blogging..

Because for them, your posts really matters..
and I think that's what blogging really means..
To share.
To inspire.
And to let them know that you...
and your thoughts are real.

____________________

Ang tanging nagpapasaya at nagpapangiti sa akin.. wahaha.. :D

Kahit sadyang magulo ang mundo, maganda pa rin.

____________________

kagaguhan!

Blog ko ito kaya kahit anong sabihin ko, wala kang magagawa.
Wala akong kaaway. Trip ko lang.. :D


Napanood niyo na ba 'yung commercial trailer ng Daisy Siete: Adam or Eve?
Kagaguhan lang ang palabas na iyon. Kung napanuod niyo na ang You're Beautiful, isang KDrama, na hindi ko alam kung naipalabas na dito sa 'Pinas sa kung ano mang istasyon dito..

Anyway, ang plot kasi ng Adam or Eve ay halos katulad lang ng sa You're Beautiful. Search niyo pa kung gusto niyo, pati sa YouTube.. Kaasar lang kasi. Wala na bang ibang maisip ang GMA na pwedeng gawing kwento? Gasgas na 'yan! Napanood ko na at alam ko na ang kwento.. so bakit pa ako manunuod ng halos kakambal na kwento nu'n? Noong napanood ko ang trailer ng Adam or Eve, wala akong naging reaksyon kundi, "Wala talagang kwenta dito sa 'Pinas! Lahat na lang ginagaya, lalo na ang Syete.. mahilig gumaya" Hindi ba't may PinoyTV around the world? Baka nga may PinoyTV na rin sa Korea eh..

Kakahiya kayo..
Ikinahihiya ko kayo..
Mga ewan..

Dapat kasi mag-research muna kayo..

____________________

Happy Easter! Ü

wahhh.. Sunday na. Makakalamon na ulit ng tinatawag na 'Totoong Pagkain'.. :D
Boring ang buong linggo.. ano naman kaya ang mangyayari sa darating na linggo?

Happy Easter mga kapwa ko katoliko..
kamusta kayo? sana nag-enjoy kayo katulad ko. Buong linggo akong tulog. Wahaha!

Maiba tayo, Happy Birthday Cyano! Ang tanda-tanda mo na.. halos magka-edad na kayo ng Nanay ko! Ahaha! Hindi bale, cute ka pa din naman.. :D

Advance sa'yo.. Uhm.. paano ba kita babatiin dito? Baka mabatukan ako ni.. Haha!
Ewan..

Oh siya, malala na talaga ang karamdaman ko. Hindi pa din magaling kaya hindi pa din ako makalabas.. :'(
parati na lang ganito..
kailan kaya ako gagaling?
namamaga na braso ko kakaturok ng mga 'yon..

Mike? Advance din pala..
Pati kay Melinda.. :)

Dami magbe-birthday ngayon, wala naman akong mapupuntahan?! Huhu..

____________________

Endure it until the end..

Dah! yeabah.. makakatulog na din sa wakas. I'm done doing that.
Great.. lot of tears.. 
Satisfied.. :D

____________________

Madness. LKMHG.

Gusto kong umiyak pero hindi ko magawa.
Gusto kong matuwa pero hindi ko magawa.
Gusto kong pakamatay pero hindi ko magawa.

Why doesn't anyone ever told me?
Just because I'm existing out of time, doesn't mean I'm not capable of doing it, or rather, not entitled to know it- just know it?!

_____________________

The Lucky One

A dream of togetherness
Turned into a brighter mess
A faint sigh my spoken best
Now, now

Make way for the simple hours
No finding the time it’s ours
A fate or it's a desire
I know

So I was the lucky one
Reading letters, not writing them
Taking pictures of anyone
I know

So let the sun shine
So let the sun shine
So let the sun shine
Let it come
To show us that tomorrow is eventual
We know it when the day is done

 

***

Minsan, galit ako sa kantang ito. Minsan naman gustong-gusto ko..

 

____________________

Maundy Thursday ft. April Fool's Day

Enero, Pebrero, Marso, Abril - aguy! Abril na.Kamusta, kamusta?
Kamusta tayo? Heto.. tahimik pa din ang buong street namin kasabay ng walang katapusang init..
At dahil salbahe ako, nagawa ko pang mag-post dito.. hihi..

Galing ako kahapon sa Lawton, ayt na ayt ang drama ng mga sidewalk vendors ee.. wala akong nakita kahit isang anino nila! Malinis ang lansangan kaya naman muntik na akong mabangga dahil nag-ala-pagong ako sa pagtawid. Haha.. Naisip ko tuloy na sana, laging Holy Week.. :D

Kamusta naman yun? Happy Birthday kay Hannah. Hindi man lang siya makapag-celebrate ng kanyang birthday. Magawa mo pa kaya yun? hahaha..

***

April 1.  This is the day upon which we are reminded of what we are on the other three hundred and sixty-four.  ~Mark Twain, Pudd'nhead Wilson, 1894

***

Noong Earth Hour nga pala.. naging mabait naman ako. Pinatay ko lahat ng ilaw. Wala kasi buong pamilya ko noon. Hindi ko alam kung nasaan sila at ako lang ang naiwan kaya nakisama na lang din ako sa kapitbahay namin. Akala ko nga brownout sila, nakiki-Earth Hour lang pala.. Anyway, successful naman ang Earth Hour sa buong mundo. Nakakatuwa kasi pati computer, pinagpahinga ko. Labs ko naman ang Earth, hindi nga lang ako masunurin kung minsan.. hehe..

____________________